ZAPOWIEDŹ

Ja i moja przyjaciółka, BFF od 10 ponad lat. Prawie jak siostry z dwóch innych matek. Byłyśmy nierozłączne, niemogące wytrzymać  kilku dni bez siebie.
Obie poszłyśmy  do nowej szkoły z powodu nieuzasadnionego wydalenia z poprzedniej placówki. Tęskniłyśmy za naszą dawną patologiczną rodzinką, za przyjaciółmi ale wiedziałyśmy, że mamy siebie, że zawsze możemy na siebie liczyć. Nie mogłyśmy narzekać na tą zmianę bo życie samo układa nam ścieżki.
Kiedy poznałyśmy naszą nową klasę od razu moja BFF się zaaklimatyzowała i została przywódcą stowarzyszenia  pustych lal z naszej klasy. Ja jednak nie znalazłam tam nikogo kto był by warty zużywania jak, że cennego tlenu dla danej osoby. Zostałam odepchnięta na ubocze, byłam gnębiona, odpychana. Zastanawiałam się tylko nad jednym jak moja "przyjaciółka", która teraz pluje mi w twarz obelgami co chwilę, mogła zmienić się tak szybko bo w zaledwie miesiąc stała się pustakiem nieliczącym się z innymi ludźmi. Jak najpiękniejszy materiał który od prania płowieje, tak jej wnętrze wypłowiało. Jak mogła zostawić mnie tak łatwo dla innych, dla osób których nie zna...